Kur spiritualiteti ndihmon psikologjinë dhe psikologun!

  • Një mbështetje jashtëzakonisht e fuqishme nga hulumtimet shkencore i është dhënë ndikimit që ka spiritualiteti dhe, në veçanti, religjioni në shëndetin mendor.
  • Për më tepër, evidenca është e qartë edhe për ndikimin e jashtëzakonshëm që ka spiritualiteti në mirëqenin e individit.
  • Koening konsideron që ka nevojë të padiskutueshme për integrimin e spiritualitetit në kujdesin për pacientët dhe klientët.

Spiritualiteti është një koncept i gjerë, që përfshin ndjenjën e lidhjes me diçka më të madhe se sa vetja jonë dhe që përfshin, kryesisht, edhe të kërkuarit për kuptimin e jetës. Dhe, për këtë arsye konsiderohet si një përvojë universale, diçka që na prek secilin prej nesh. Zakonisht, spiritualiteti mund të përshkruhet si një përvojë e lidhjes me Zotin apo përvojë që shkon përtej kufijve fizikë. Prandaj, siç edhe përshkruhet në perspektiva të ndryshme teorike, raporti spiritual shpeshherë nënkupton praktikat religjioze. Dhe, vetë definimi i spiritualitetit mund të ndryshojë me kalimin e kohës dhe të përshtatet me përvojat dhe marrëdhëniet që krijon individi. Edhe pse për një kohë të gjatë spiritualiteti dhe religjioni janë përdorur si sinonime, në kohët e fundit, teoricienë të ndryshëm argumentojnë për një ndarje mes të dyjave, duke shpjeguar se si dikush mund të jetë spiritual, por jo religjioz. 

Një mbështetje jashtëzakonisht e fuqishme nga hulumtimet shkencore i është dhënë ndikimit që ka spiritualiteti dhe, në veçanti, religjioni në shëndetin mendor. Koening (2012) ofron një nga studimet më të kompletuara për ndikimin e këtij faktori shpesh të neglizhuar në kuadër të psikoterapisë. Në shqyrtimin e 3300 studimeve të ndryshme dhe analizën e detajizuar të 75 studimeve rigoroze, Koening-u mbështet hipotezën që spiritualiteti dhe, në veçanti, praktikat religjioze, janë të rëndësishme si për shëndetin fizik, ashtu edhe për atë psikologjik. Religjioni u ka ndihmuar njerëzve që të përballojnë më mirë situata të këqija në jetë, përfshirë sëmundjet psikiatrike (Bosëorth dhe bp., 2003; Tepper dhe bp., 2001), vdekjen e familjarëve dhe miqve (Murphy, Johnosn & Lohan, 2003), fundin e jetës dhe idetë vetëvrasëse (Idler dhe bp., 2001; Larson dhe bp, 2003). 

Për më tepër, evidenca është e qartë edhe për ndikimin e jashtëzakonshëm që ka spiritualiteti në mirëqenin e individit. Hulumtimi i Crabtree-së dhe kolegëve tregon që sa më i lartë të jetë përafrimi i individit me religjionin, aq më e lartë është edhe mirëqenia e tij (2009). Po i njëjti burim tregon për ndërlidhjen pozitive të niveleve të praktikimit të religjionit me emocionet pozitive, ndërkaq raportin negativ të religjionit me depresionin, ankthin dhe stresin (Koening, 2012). Në këtë situatë është pothuajse i pamundshëm neglizhimi i faktorit spiritual në shëndetin mendor. Madje, vetë Koening, duke raportuar të dhënat e tij, konsideron që ka nevojë të padiskutueshme për integrimin e spiritualitetit në kujdesin për pacientët dhe klientët. 

Në fakt, psikologjia ka një bazament të fortë teologjik, që kërkon ta injorojë pashpjegueshëm, me një dëshirë krejt të paarsyeshme, që shëndetin e individit ta kufizojë vetëm në faktorë të matshëm dhe fizikë. Por, përderisa religjioni është pjesë e identitetit të individit dhe afekton ndjeshëm mënyrën se si ai funksionon, është paradoksal përjashtimi i këtillë. Në kuadër të Psikoterapisë së Kohezionit të Brendshëm, gjurmimi i spiritualitetit është një nga pikat kryesore, që nënkupton edhe eksplorimin e kuptimit të jetës për klientin.

Njeriu duhet t’i kuptojë cilat janë limitet e tij dhe perspektiva spirituale ndihmon në këtë aspekt. Janë të shumta ngjarjet që njerëzit nuk mund t’i kontrollojnë, parashohin apo parandalojnë dhe një shpjegim që përfshin qasjen spirituale mund të jetë lehtësues në këtë drejtim, duke reduktuar vetëfajësimin e klientit dhe duke reduktuar nivelin e tij të shqetësimit, ankthit dhe depresionit. Shembull tipik është humbja e një personi të dashur, që për klientët që e kanë të etabluar një perspektivë spirituale e kanë më të lehtë që ta pranojnë, duke qenë se gëzojnë besimin që nuk mund ta parashohin dhe nuk kanë kontroll mbi të.

Ndaje